FOUCAULT VE LEFEBVRE - 3
Foucault’nun
Heterotopya’sı ve Lefebvre’in Heterotopi’si Arasındaki Farklılıklar
Foucault’da
Heterotopya
Lefebvre’de
Heterotopi
Sıradışı
Sıradan
(gündelik hayat)
Zorbalığın
çözümlenmesine odaklanır.
Özgürlüğün
keşfine odaklanır.
Bağlamsallık
içermez, zaman-mekan dışı
Bağlamsallık
içerir, Zaman mekan bağımlı
Statiktir,
kendinden menkuldur.
Dinamiktir,
devinime açıktır.
Bilinçaltındaki
mekan-subliminal
Bilinç
eşiğinde mekan- liminal
İçsel
düzen
Uzak
düzen
Üretim
tarzı ile ilişkisi yok.
Kapitalist
üretim tarzı ile ilişkili.
Ütopyanın
karşıtı
Izotopi’nin
karşıtı
Erk/kod
tabanlı, ötekinin düzeni
Sınıf
tabanlı, baskın olmayan sınıfın düzeni
Ötekiliğin
yeri
Direnişin
yeri
Devrimsel
yanı yok.
Potansiyel
devrim
İlk
iki madde, “sıradanlık” ve “özgürlük” heterotopya ve heterotopi arasındaki
ayrımı belirler niteliktedir.
Altı
ilke çerçevesi içinde verilen örnekler, Foucaultgil anlayışın ötekiliğin
sıradışı mekanlarına gönderme yaptığını göstermektedir, fakat Lefebvre’in
Heterotopi’si sıradan çevrelerde ortaya çıkar.
Aynı
zamanda, Foucault’da sıradışı mekanların üzerindeki erke güçlü bir vurgu okunur
iken, öte yanda Lefebvre “izotopi”ler arasında serbestçe hareket eden
“heterotopi”nin ortaya çıkışını göstermektedir.
“Gündelik
Hayat ve Öteki Mekanlar” başlıklı makalesinde Mary McLeod, sırandanlık ve
zorbalık meseleleri çerçevesinde Lefebvre ve Michel De Certeau’nun konumunu
vurgular;
“Foucault’a
karşıt olarak, her iki kuramcı da sadece zorbalığı çözümlemez ve gündelik hayat
üzerindeki etkisini kontrol etmez aynı zamanda özgürlükleri, sevinci ve
farklılıkları da incelemektir.
Certeau
bunu gündelik hayat üzerindeki antidisiplinin ağı olarak tanımlar.
Onların
ilgilendiği sadece disipliner teknolojinin gücünü resmetmek değil, aynı zamanda
onun toplumsal direnişi nasıl indirgediğini ortaya çıkarmaktır, sadece bilindik
olmayan ya da artık mekanlarda değil fakat sıradanın içerisinde.”
McLeod’a
göre, Lefebvre’deki Heterotopi, özgürlük, seçim, yaratıcılık ve buluşun
ortamıdır.
McLeod’un
tanımına göre Lefebvre’deki “öteki”, gündelik hayatın içindedir, McLeod’un
iddiası şudur ki; “Öteki kopuş, sınır aşımı ve farklılıkla karakterize edilen
olaylar gündelik hayatın dışındaki bir soru değildir, fakat onu içeren ve
potansiyel olarak onun içinde olandır.”
Lefebvre’de
Heterotopi zaman mekan bağımlı bir biçimleniştir; hemencecik ortaya çıkar ve
ani müdahalelere açıktır.
Lefebvre’in
de tanımladığı gibi, “heterotopi” “izotopi”lerle birlikte dokunmuştur, bu
nedenle zaman ve mekanı yansıtma özelliğine sahiptir.
Heterotopi
dinamik bir biçimleniştir; zaman ve mekana bağlı olarak hızlı cevap verebilir
niteliktedir.
Foucault’da
heterotopya zaman ve mekan ilişkilerinden bağımsızdır; ani oluşumları yoktur.
Foucaultgil
“heterotopya” statiktir, kendi iç kuralları vardır ve diğer doğalara kapalıdır.
Heterotopya
ve heterotopi arasındaki önemli bir diğer ayrım, ilkinin güç ilişkileri ile
sonrakinin ise sınıf çatışması ile ilgili olması halidir.
Hete-rotopi
ekonomik tabanlı bir sözcük iken, heterotopya sosyal tabanlıdır.
Heterotopi
kapitalist birikimin negatif mekanıdır ki bu baskın olmayan ideolojilerin anlık
oluşturduğu biçimlere denk düşer.
Heterotopi
biçimsizdir, çünkü negatif düzendir.
“Heterotopi”
kamusal yaşamın dışında değildir, kente içkindir.
Öte
yandan Heterotopya üstyapıya ilişkin bir terimdir; kendi içerisinde bir
içeriktir ve Foucault’da gördüğümüz örnekler çerçevesinde farklı biçimleri
mevcuttur.
Heterotopya
bütün diğer mekanlardan ayrıktır, dışsaldır.
Sınıf
tabanlı değildir; birey üzerindeki gücün mikrokosmik bir görüntüsüdür.
Heterotopya
bir şeyin temsili değildir, fakat Kevin Hetherington’un açıklamasına göre
Heterotopi Lefebvre’in üçlemesindeki temsili mekana denk düşer;
“Lefebvre
için, mekansal pratik, kapitalist üretim ve yeniden üretim ile ilişkili olan
toplumsal ilişkiler tarafından ayrı bir mekan üretilmesiyle ilişkilidir.
Mekanın
temsilleri üretilmiş mekanla ilişkili egemen ideolojik temsillerdir.
Lefebvre,
kapitalist toplumsal biçimlenişler dahilindeki mekansal pratiğin, erkin
toplumsal ilişkilerini gizleyerek, baskın mekan temsillerinin soyut mekanı
olarak görünmez kılındığı inancındadır...
Lefevbre
için, baskın toplumsal ilişkilere direniş bu mekanı görünür yapar.”
Heterotopi
direnişin mekanıdır.
Aslında,
bu direniş mekanı olma durumu özgürlük ve düzen arasındaki ilişkiler
çerçevesinde de irdelenebilir.
Yine
Hetherington, Lefebvre’deki heterotopi kavramını baskın sosyal mekansallaşmalar
dahilindeki marjinal alanlar olarak nitelendirir.
Bu
noktada Hetherington kendi görüşü ile Lefebvre’in yaklaşımı arasında bir
paralellik kurarak heterotopyayı alternatif düzenin mekanı olarak ortaya
koyar.
Son
farklılık ise Heterotopi’nin potansiyel devrim niteliği taşımasıdır; bu
potansiyel nitelikte, sahada aktif rol alması ve zaman-mekan bağımlı karakteri
önemli rol oynamaktadır.
Harvey’e
göre, Lefebvre’in heterotopi görüşü devrimsel bir atak için çok zaman beklemeyi
gerektirmemektedir, çünkü “Lefebvre’in devrimci hareket teorisi bunun
aksini söyler: bir an için bile olsa, dağınık heterotopik grupların kollektif
eylemin kökten farklı bir şey yaratma potansiyelini görüp bir “infilak” anında
kendiliğinden bir araya toplanması.
Lefebvre
bu biraraya gelişi merkeziyet arayışı olarak simgeleştirir.
Şehrin
geleneksel merkeziyeti tahrip edilmiş durumdadır.”
Çok
merkezlilik, çoklu izotopiler ve heterotopiler ve de bunlar arasındaki nötr
mekanlar devrimsel yörüngelerin oluşması için yeterlidir.
Sonuç
olarak, Lefebvre’in heterotopi terimini kullanımı, Foucault’nun Heterotopya
terimini kullanımından farklıdır.
Bugünkü
heterotopya teriminin kullanımı ise her iki düşünürün tanımlamalarından izler
taşıyan daha karmaşık ve yoruma açık bir niteliktedir.
Mary
Mcleod’a göre bu kaotik durum Foucault’nun Heterotopya’daki bulanık tanımından
kaynaklanmaktadır.
Lefebvre’in
gizemli yazımı, Foucault’nun bulanık tanımlamaları, Heterotopya ve Heterotopi
ikiliği üzerine tekrar tekrar düşünmeyi gerektirmektedir.
Aynı
zamanda bu ikiliğin kent içerisinde farklı mekansal örüntülere denk düştüğü de
iddia edilebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder